Expo 2012
— Sierpień 31, 2016 0 103Cztery lata temu, w 2012 roku Światowa Wystawa Expo 2012 odbyła się w Yeosu w Korei Południowej. Otwarcie nastąpiło 12 maja 2012 roku, a zakończenie 12 sierpnia tego samego roku. W targach brało udział ponad 100 państw z całego świata. Niestety, Polska nie wzięła udziału w tym wydarzeniu. Łącznie wystawę odwiedziło ponad 8 milionów 200 tysięcy zwiedzających.
Tematem przewodnim wystawy było hasło „Żyjący ocean i wybrzeże”, a towarzyszył mu trzy podtematy „Ochrona i zrównoważony rozwój oceanu i wybrzeża”, „Nowe źródła technologii” oraz „Kreatywna aktywność marin”. Wystawa została zorganizowana na wybrzeżu tak, by wystawy rozciągały się wzdłuż promenady na wyspie Odongdo, skąd jest piękny widok na falochrony. Dodatkowo takie położenie terenu wystawowego doskonale korespondowało z tematyką wystawy.
Na maskotki Expo 2012 wybrano Yeony i Suny, które były personifikacją morskiego planktonu. Imiona maskotek zostały zaczerpnięte z nazwy miejscowości, w której odbywała się wystawa, Yeosu. I tak Yeo znaczy piękny, a Su oznacza wodę. Na logo wybrano grafikę będącą uproszczoną abstrakcją form organicznych ekologii, oceanu oraz środowiska.
Wystawa Expo 2012 miała na celu pomóc w rozumieniu ludzkiej wiedzy i rozwoju technologii dotyczącej oceanów i wybrzeży oraz pomóc w rozwiązywaniu problemów, z którymi przyjdzie się zmierzyć lub już się mierzy ocean. Mając na uwadze fakt, że w 1993 roku w życie weszła Konwencja Narodów Zjednoczonych dotycząca prawa morskiego, ocean stał się ważnym elementem pomocnym w rozwiązywaniu wielu problemów, z jakimi boryka się ludzkość, takich jak na przykład głód, przestrzeń, zasoby czy środowisko. Niestety
Eksploatacja oceanów, wód, szybko dokonała zniszczeń w ekosystemach wodnych, co doprowadziło do redukcji ryb. Obecnie oceany przeżywają poważny kryzys ekologiczny. Coraz częstsze występowanie takich zjawisk jak katastrofy naturalne, globalne ocieplenie czy systematyczne, postępujące niszczenie ekosystemów morskich nie wyrządza jedynie szkód na obszarze regionalnych czy krajowym. Ich skutki odczuwane są na poziomie globalnym.
Pawilony zostały rozmieszczone zgodnie z przypisaniem sobie odpowiednich podtematów. Pierwszy z trzech sub-tematów dotyczy zrównoważonego rozwoju. Wskazuje się w tym miejscu na fakt, iż człowiek bardzo eksploatuje zasoby oceaniczne, które są wyczerpywane i bardzo wolno odnawialne – o ile w ogóle mogą być odnowione. Dlatego należy uwrażliwić społeczność międzynarodową na działania mające na celu ochronę środowiska naturalnego, na podjęcie współpracy ponadpaństwowej w celu ochrony mórz i oceanów, gdyż stanowią one dobro nas wszystkich. Drugi sub-temat dotyczy rozwoju technologii, która ma pomóc odbudować zasoby oceaniczne oraz pozwolić człowiekowi na bardziej ekologiczną eksploatację wód. Ma to doprowadzić do zwiększenia wydajności technologicznej oraz zadbanie o środowisko naturalne. Oznacza to rezygnację z nieodnawialnych źródeł energii i rozpoczęcie pracy na odnawialnych źródłach.
Ostatnim sub-tematem jest sztuka morska. To tworzenie poprzez kulturę i sztukę seawilizacji (morskiej cywilizacji) czy seatizen (obywateli mórz). To uczenie kolejnych pokoleń szacunku i miłości do wody.
Zostaw odpowiedź